بغلم کن که هوا سردتر از این نشود زندگی خوب شود باد خبرچین نشود
بی هوا بوسه بزن عشق دو چندان بشود بوسه آنگاه قشنگ است که تمرین نشود
بپری ماچ کنی جیغ کشد در بروی در روی و از دور هی فدایش بشوی
و چنان از ته دل تو با عشق بوسه زنی تا که عشقت به تو بدبین نشود
وقت بوسیدن تو شعر بیاید یا مرگ مانده ام گیج بخواهم که کدامین نشود
چشم و ابروی تو بیت الغزل صورت توست زلف تو آمده تکرار مضامین نشود
بین مردم همه‌جا از تو فقط بد گفتم تا که دنیای حسودم به‌تو بدبین نشود
نذاشته روز خوش برا من دوریت تو این دنیا تنها پناهم بودی
همون اول بودی ولی کم بودی یه عکس تو بغلم خوابم یا بیدارم
اصن گیجم کجایی بی من نمیدونم کجا‌کردم گمت بی تو حتی تو‌گرمام سردمه
مثه یه بچه ی محتاج آغوش که دنبال مادرش میون‌مردمه کارما چیو دارم پس میدم
من که توبه کردم به زندگیم چسبیدم قد همه خوبیام بد دیدم فک کردن ندیدم
دیدم فهمیدم ولی به روشون نیاوردم زیر لب خندیدم از ته دلم بخشیدمشون
ولی نه نبود‌حالیشون خوبی نبود توی ذاتشون فکر تو در سر من لحظه به لحظه حبسه
ذهن تو‌خالیه از من و چقد رابطمون برعکسه سالها تو بغلم بودی و از خواب پریدم دیدم
این فقط یک‌خوابه بغلم یک عکسه
