دانلود آهنگ میلاد بابایی نانحس

🎶 متن آهنگ نانحس میلاد بابایی + دانلود 🎶

♥کی بیشتر از این زندگی خسته است … کی خسته و کمرنگ و دلگیره♥
هر کی به امید نبودن موند … تو ابتدای جاده میمیره
♥من می شناسم بوی موهاتو … من مسخ این جو گندمی بودم♥
بازم بگو خانومِ فرمانده … من قتل عام چندمی بودم؟
♥چشم و امید من، نبودِ من … بودن به سبک آدمی مُرده♥
بودن به شکل تو، به شکل من … سرخوردگی های دو سر خورده

♥وقتی خودت در خود گرفتاری … هر گونه یِ زنجیر یعنی هیچ♥
دلخوش نکن، این متن چیزی نیست … این شعرِ بی تصویر یعنی هیچ

♥بعد از تو تصویری نمانده تا … شاعر خیالی نو در اندازد♥
تنها به فکر مرگ، وامانده است … تا خون بهایت را بپردازد
♥بنشین غروبِ شعر از اینجاست … از کفش های پشتِ در مانده♥
از مادری هایِ تو با طفلی … کَز قبلِ بودن بی پدر مانده

♥سیاره ای خاموش و متروکم … در من حضوری گنگ مشهود است♥
این سنگِ سردِ کُنجِ منظومه … قبلا زمینِ زندگی بوده است
♥این تکه سنگِ آسمان جُل را … بردار و ها کن جان نو گیرد♥
در من دو جرعه زندگی مانده … آن هم نجنبی زود میمیرد

♥حالا کجا با این همه تندی؟ … من هر چه کردم با خودم کردم♥
جانِ علی امروز با من باش … بنشین برایت چای دم کردم
♥می گفتم و می گفتم و گفتم … نشنیدی و نشنیدم و گم شد♥
سوزِ دلم در زوزه های شهر … کُـلــَـت کمی از کُلِ مَردُم شد

♥من ماندم و تقویمِ تاریکم … آینده منحوس و تکراری♥
جسمی گرفتارِ خود آزاری … در پوششی از دیگر آزاری
♥تاریخِ از پلکِ تو افتادن … دست خدا دادم تمامت را♥
مَن ها تلف کردند عمرت را … از خود گرفتی انتقامت را

♥تاریخِ شبها تا ابد رفتن … تلخابهء تا صبح بیداری♥
از هر طرف در سینه یِ بن بست … دوران چِفتِ چار دیواری
♥دستم به دست دیگرم بود و … تنهاتر از مَن ها قَدَم بودم♥
در فکر تو با ضلعِ سوم شخص … سرگیجه یِ کُنجِ خودم بودم

♥باور نمیکردم پس از مُردن … چَشمم پر از دور و بَرتَ باشد♥
در خود بخواب و راهیِ خود شو … دست خدا زیر سرت باشد
♥اِبریقِ مستم را شکستی و … اَبری شدی از مُرده های آب♥
خیسم شدی از قطره های اشک … حالی شدم در گوشه محراب

♥ای ابرِ در شلوار کز کرده … جا رختیِ خاموشِ بر دیوار♥
ای ماریای روسی ِدلتنگ … ای بُهت سنگینِ پس از دیدار
♥خوابیده ای در آن سر دنیا … من این سر دنیا پر از دردم♥
خوفُ و رَجا از خواجه می گیرم … شیرازِ زخمی را بغل کردم

♥خون از تن شیراز میریزد … من مست رُکن آباد و انگورم♥
حافظ چه خواهد کرد بعد از این … فکر درشتی های تیمورم
♥با پنجه کاخ از کوه می سازم … دل داده ام بر هرچه باداباد♥
شیرین سَران را دوست تر دارند … فریاد از این فرهاد کُش فریاد

♥در ازدحامِ کوچه ی خوشبخت … می شد فروغت را تحمل کرد♥
می شد گلستانت شَوَم اما … پرویز شاپور این وسط گل کرد
♥در قتل عامی که به پا کردی … شاید، ولی، اما، اگر مُرده♥
منصف بمان تو زندگی داری … ما بین ما کی بیشتر مُرده؟

♥کی بیشتر از زندگی خسته است … کی خسته و کمرنگ و دلگیره؟♥
هر کی به امید نبودن موند … تو ابتدایِ جاده میمیره
♥چشم و امیدِ من نبودِ من … بودن به سبک آدمی مُرده♥
بودن به شکل تو، به شکل من … سَرخوردگی هایِ دو سَر خورده

♥آشوبِ آشوبم از این پاییز … رَج می زنم تکلیف دنیامو♥
من سیزده روزه که آبانم … برگا قلم کردند پاهامو
♥فالِ مبارک اونورِ میله ست … یه مرغِ عشقِ عشقِ شیرازم♥
قرعه به نامِ فالِ بد افتاد … گفته سرآخر دستو می بازم

♥تعبیر تلخی داره این خوابا … من خواب میدیدم عروسیتو♥
زیرِ لباسِ تورِ ِتنهاییت … من خواب دیدم دست بوسیتو
♥رخت و لباسم عین بدبختیم … فردا هم عین سگ تماشایی♥
تو خوابِ دیشب خوابِ فردا بود … دیگه چه رخت و بخت و فردایی

♥من میشناسم بوی موهاتو … من مسخِ این جوگندمی بودم♥
بازم بگو خانمِ فرمانده … من قتل عامِ چندمی بودم؟
♥حالا اگه افتادم از اسبم … مات از رُخت حیرونِ حیرونم♥
تا آخرین سرباز می جنگم … من قول دادم مُرده میمونم

♥من قول دادم تویِ این وحشت … هم سنگرِ بازَندگی باشم♥
تو گیر و دارِ دار و درگیری … روی تمیز زندگی باشم
♥دنیای بعدی روبروی تو … می جنگم و بازم گلاویزم♥
ایندفعه جای نور تو رگهام … از ماده ی تاریک می ریزم

♥من اهل دنیای پس از اینم … مرگ اتفاقِ حتمی مَن هاست♥
این زندگی با مرگ تکمیله … آدم نَمیره بیشتر تنهاست
♥من مانده ام در انجمادی تیز … گنجشک هایی بر تنم مُردند♥
صد ها کنیزِ یوغ بر گردن … در مطبخِ چِشمم زمین خوردند

♥حالا که من منحوسِ این شعرم … حالا که تو در من گرفتاری♥
حالا که لب های سمرقندت … افتاده توی زیر سیگاری
♥من هم به تو بخشیدمت ای عشق … ته مانده ی بلخ و بخارا را♥
از کوه های تو گرفته تا … آیینه ی مخدوشِ دریا را

♥عقلم به من، قلبم گرفتارِ … تاریخِ روز آشنایی بود♥
همیشه در من بین عقل و قلب … انگیزه ی زور آزمایی بود
♥نحسی از آن جا اتفاق افتاد … که زاده یِ روزِ بدی بودم♥
در زیر و روی نبضِ بودن ها … من خطِ صافِ ممتدی بودم

♥اما تو نانحسِ جهان بودی … با تو مبارک بود حتی مرگ♥
با تو در این سیرِ سقوطِ سخت … ترسی نمی افزود حتی مرگ
♥با تو تمامِ قرعه ها خوبند … با تو عزیزِ مرغِ آمینم♥
از چشم تو دنیای تُنگم را … همسنگِ اقیانوس می بینم

♥وقتی که قلب زندگی با من … در خون نشست و غم دهن وا کرد♥
چشمانمان در هم گره خورد و … آیینه را آیینه پیدا کرد
♥یک در کنار پنجره رویید … زین پس جهان در خانه جا میشد♥
یا پنجره میرفت سمتِ مرگ … یا در به روی مرگ وا میشد

♥از چاله بیرون میزدم تا چاه … راهِ فرار از خویشتن باشد♥
ای تف به هرچه دل … همان بهتر آدم فقط چشم و دهن باشد
♥بازم دوباره چِشممو بستم … من خواب میبینم تو رو با اون♥
دارین قدم هاتونو میشمارین … من پشتتون وِیلون و سرگردون

♥تنهایی یه حَرفِ برای تو … اما واسه من کُل دنیامه♥
تو بال وا کردی از این برزخ … من روزگارم دورِ پاهامه
♥دیوونه میشم از شبِ زندون … از هر طرف دیوار و دیواره♥
یه معجزه میخوام دنیامو … از پشت و روی آینه برداره

♥یه معجزه میخوام بعد از این … مالِ خودم باشه جهانِ من♥
این دفعه تو مهمون این بزمی … با من بنوش از استکان من
♥یه جرعه از این شوکران بسه … تا مست دنیای خودت باشی♥
توو زحمتِ وابستگی هامون … خانوم و آقای خودت باشی

♥تو رفتی از آغوشِ این کوچه … تا رهسپارِ شعرِ فرداشی♥
من که نرفتم تا که برگردم … پشت سرِ کی آب میپاشی
♥تن خسته و دلگیر و رنجورم … راه زیادی باز در پیشه♥
خسته نمیشم از شب و روزم … این روز و شب بازم عوض میشه

♥تاریخِ ما تاریخِ لیلی هاست … تاریخِ مجنون های ولگرده♥
چشماتو وا کن تا ببینی باز … دنیا با دنیامون چیا کرده
♥توو قلبِ من جای خیانت کو؟ … توو قلبِ تو هرچی که باید مُرد♥
من خواب دیدم توی این خونه … سقف بلندمون ترک می خورد

♥ای مُردِشور نسخه پیچی ها … لعنت به قرصای فراموشی♥
اسم همه جز اسم تو اینجاست … لعنت به لیست تویِ هر گوشی
♥از سادگی خسته م نمی فهمی؟ … خطی بکش توو دفترِ دنیا♥
دنیا تو رو رنجوند و راهی کرد … ای خاکِ عالم توو سرِ دنیا

♥باید سکوتی تازه تر باشم … چیزی برای حرف بودن نیست♥
یک شهر واژه پشتِ در مُرده … میلی برای در گشودن نیست
♥هر آنچه باید از تو می گفتم … گفتم، نوشتم، بُت تراشیدم♥
هر دختری از خانه ای می رفت … پشت قدمهاش آب پاشیدم

♥این ها که گفتم از سکوت است و … حرف نگاهم روی کاغذ ریخت♥
در چشم هایم سوز می رفت و … از گونه ها قندیل می آویخت
♥چیزی نخواهم گفت باور کن … گاهی سکوت، آیینه یِ داد است♥

روزی مرا خواهی شنید از دور … بغض ابتدایِ تُردِ فریاد است